Translate

25 Temmuz 2012 Çarşamba

Eski Ramazanlar







Benim çocukluğumda Ramazan  ayları kış mevsimindeydi, ve ramazanı iple çekerdim. Saat 5 sularında okuldan eve geldiğimde aşağıdaki komşumuz Aysel abla beni camda beklerdi, iftarı beraber yapardık. Kocası gazeteci olduğundan eve geliş saatleri belli değildi. Küçük oğlu Murat, Aysel abla ve ben iftarın değişmez üçgeniydi. Aysel ablanın ailesi Uşak'taydı. Dolayısıyla iftar gitmeler, gelmeleri olmazdı. Ve yegane misafir bendim. O sanki çok özel misafirler ağırlarcasına hazırlanır Ramazan bereketi ile iftar sofrasını donatırdı. Benimde annem olmadığı için evde bekleyenim yoktu. İnanılmaz bir keyifle iftar yapardık. Böyle süren bir kaç sene yaşadık. Yine bir Ramazan günü iftardan sonra ders çalışmak üzere yukarı çıktım. Birden bire aşağıdan gelen bir haykırma ve ağlama sesleri. O merdivenleri nasıl indiğimi hatırlamıyorum. Aysel abla ağlayarak boynuma sarıldı. Kocasının bir çatışmada öldüğü haberini neden sonra anladım. Donmuştum, üzüntüden hiçbirşey söyleyemiyordum. Maalesef her Ramazanda bu olayı hatırlarım. Sonra Aysel abla ailesinin yanına taşındı. Herzaman iftar sofralarını  bu özlemle anar oldum. Keşke bu tatsız olay olmasaydı tabi.

Hiç yorum yok: